Sezon wiosenno-letni sprzyja spędzaniu czasu w plenerze i częstym spacerom po urokliwych parkach, lasach i łąkach. Korzystając z odpoczynku na łonie natury, należy szczególnie uważać na kleszcze, które są nosicielami groźnych dla zdrowia, a nawet życia, bakterii i wirusów.
Jak wygląda kleszcz?
Ten niepozorny pasożyt z gromady pajęczaków wyglądem przypomina mikroskopijnej wielkości pająka. Oczekuje na ofiary wśród traw, a kiedy nadarzy się okazja, przyczepia się do zwierzęcia lub człowieka za pomocą odnóży i wędruje po ciele, szukając delikatnego fragmentu skóry, w który może się wkłuć, a następnie pożywić krwią. Kleszcz w dorosłym stadium mierzy od 2,5 mm do 4 mm, dlatego przemieszczanie się po ciele ofiary zwykle umyka uwadze. Wkłuwając się, wydziela w ślinie substancję znieczulającą, dzięki której jego ugryzienie jest praktycznie nieodczuwalne. Dlatego po każdym spacerze należy dokładnie sprawdzić, czy na skórze pod ubraniem nie znajduje się nieproszony gość.
Dlaczego ukąszenie kleszcza jest niebezpieczne?
Ugryzienie kleszcza jest tak niewielkie, że nie zagrażałoby człowiekowi gdyby nie fakt, że wraz ze śliną przenoszone są drobnoustroje chorobotwórcze wywołujące groźne schorzenia takie jak kleszczowe zapalenie mózgu, babeszjozę, boreliozę, a nawet zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub mięśnia sercowego. Aby uniknąć tych przykrych konsekwencji, wybierając się na letni spacer, najlepiej ubrać odzież w maksymalnym stopniu zakrywającą ciało.
Ważny jest czas
Po wykryciu kleszcza na skórze najważniejszy jest czas. Należy najszybciej, jak to jest możliwe usunąć kleszcza w taki sposób, aby nie pozostał w skórze nawet najmniejszy jego fragment, a następnie skórę w miejscu ukąszenia dokładnie zdezynfekować. Aby wykluczyć zakażenie groźnymi drobnoustrojami, warto dostarczyć intruza do laboratorium, gdzie specjaliści wykonują badanie genetyczne kleszczy. Badania DNA kleszczy na obecność chorobotwórczych patogenów, pozwalają wykryć lub wykluczyć w krótkim czasie ich obecność. Szybki wynik umożliwia wdrożenie u ukąszonego pacjenta już we wczesnym stadium zakażenia leczenie, zmniejszające ryzyko wystąpienia powikłań.
